Afgelopen vrijdag is Lemon moeder geworden van 5 geweldige pups!


Officieel zou vrijdag mijn laatste werkdag zijn voordat ik puppy verlof zou hebben, ik vond dat al wel spannend maarja.. dag 60 met een klein nest zou wel wat vroeg zijn in mijn ogen.

Ik sliep al een aantal dagen op de bank just in case en dat was dus achteraf wel fijn voor Lem.

Lemon is nooit een pieperd geweest dus als zij piept weet ik dat er echt iets is en hoe diep ik ook slaap daar wordt ik altijd gelijk wakker van.
Vrijdagochtend piepte ze mij dan ook om 07.00 wakker. Ze was onrustig en gaf aan dat ze naar buiten wilde.

Snel ben ik met haar en met Orange naar buiten gegaan en gelijk tijdens het plassen (ik hang er dan nog net niet onder want ik wilde alles kunnen zien) zag ik dat ze donkerkleurig slijm verloor… Of er was echt iets niet goed.. of het zou gaan beginnen….

Gelijk heb ik de hulptroepen geappt en mijn werk afgebeld.. want Lem werd steeds onrustiger en bleef ook de drang hebben naar buiten te gaan.. ze begon ook met overgeven en dat was toch wel het teken dat ze zichzelf helemaal leeg aan het maken was voor de naderende bevalling.

Leonie wist ervan en zou later die dag komen maar om half 12 begonnen de weeën. Zo fijn dat Leonie er gewoon 20 minuten later was!
Ook barbara kwam zo snel mogelijk en die kwam aan toen Lem haar eerste perswee had.

Om 13:50 kwam het eerste pupje.. en zo simpel als dat klinkt was dat zeker niet! Voordat hij ter wereld kwam, kwam er eerst allemaal zooi uit.. wat later bleek dat het pupje in zijn vruchtwater had gepoept en toen hij ter wereld kwam leek hij levenloos en hij had veel van dat vieze vruchtwater binnen gekregen! Leonie twijfelde geen moment nadat wij zagen dat het tongetje nog roze was.. het pupje moest van heel ver komen maar het is Leonie gelukt! Een mooi en meteen bewezen super sterk mannetje!
Na hem volgde een uur later een super mooie stoere reu die het gelijk super deed! Dat was wel even een opluchting voor ons na het eerste ventje.
Weer een uur later volgde er een mooie teef, ik was ultiem gelukkig want dat betekende in ieder geval voor ons zelf een mooi meisje.
een uur daarna volgde er helaas een dood pupje, ze was al dood gegaan in de baarmoeder en ze viel echt niet meer te redden. Super verdrietig dat dat ook bij de natuur hoort.. ze was helemaal voldragen maar heeft nooit het levenslicht mogen zien.
Een uurtje later kwam er gelukkig weer een gezonde mooie dame ter wereld.. super leuk want nu kon ik kiezen uit 2 meiden.. stom hoe verdriet en geluk dan zo dichtbij elkaar liggen.

en toen… toen hield Lem op.. ze was rustig en lag heerlijk met haar pups.. totaal geen onrust, ze lag erbij als een trots kersvers moedertje. Omdat er bij de vorige pups ook steeds een uur tussen zat wachtte we rustig af.. maar een uur werd 1,5 uur - 1,5 uur werd 2 uur.. en er gebeurde niets. Toch wist ik zeker dat ik met over haar buik aaien nog een pup had gevoeld.. ik had echt een pup voelen bewegen.
We begonnen te twijfelen wat te doen.. en hebben toch maar Dierenkliniek Sleeuwijk gebeld.
Zij zeiden wat we al verwacht hadden.. “kom maar langs dan maken we een foto en met een beetje geluk komt de pup nog in de auto”.

In de auto ging er al vanalles door mij heen.. aan een keizersnede wilde ik echt nog niet denken!

Op de foto was echt nog een pup te zien.. de pup zat nog heel ver naar voren.. bijna achter de ribben en was zeker niet van plan eruit te komen. Lemon had ook geen weeën meer dus richting het geboorte kanaal zou zij niet meer gaan.

De artsen maakte zich gelijk klaar en ik barstte in tranen uit.. als je gaat fokken neem je altijd risico.. maar na Lems eerste bevalling van een mega nest die zo soepel ging had ik hier nooit aan gedacht.
Dit was niet wat ik voor haar bedacht had.. die arme meid.. ben je al de hele dag bezig met bevallen en dan moet je ook nog onder het mes! Ik voelde mij zo enorm schuldig!

Ik was zelf te onrustig om bij haar te blijven in de OK dus Barbara nam plaats bij Lems hoofdje en ik ging in de wachtkamer zitten bij de pups die ook in een warme mand met kruik mee waren. door de glazen ruit keek ik een beetje mee en al vrij snel zag ik dat de pup aan de assistente werd gegeven.. ik kon niet zien of ze leefde.. maar toen Barbara haar duim opstak kon ik door mijn tranen heen ook nog lachen! De assistente moest verder helpen en duwde mij de pup in mijn handen om droog te wrijven! Gelukkig hebben we op tijd in laten grijpen en mocht ik deze mooie dame levend in ontvangst nemen!

Het ging allemaal heel snel en binnen no time namen we een nog “dronken” Lemon mee naar huis. In Sleeuwijk hadden ze gewaarschuwd dat we even op moesten passen met de pups weer bij Lem terugleggen omdat veel teven dat na een operatie niet fijn vinden.

Ik ken m'n Lemsie goed en heb toch de pups bij haar neergelegd.. tuurlijk met enige voorzichtigheid.. ze vond dit prima en bleef rustig liggen. Orange wilde ook graag even zien wat er nou allemaal aan de hand was en die was meteen lief voor haar broertjes en zusjes.. Lemon kon even niet voor ze zorgen en Orange begon gelijk buikjes en kontjes te wassen. Zo knap van mijn lieve, kleine, zelf nog jonge meid.. soms kan ze zo lomp zijn maar wat was ze zachtjes tegen de pups. Lemon werd na een uurtje zelf ook weer even wakker om haar kindjes te poetsen en ging daarna weer lekker verder slapen.

Lemon is een doorzetter, een vechter, een super sterke dame.. ‘s nachts kon je al bijna niet meer aan haar zien wat ze meegemaakt had de vorige dag! Ik ben altijd al gek op haar en hou zielsveel van haar.. maar op zulke momenten besef je nog meer wat een goud je in handen hebt! Lemon is mijn gouden hond! Ik ben zo trots op haar!
En wat ben ik blij dat ik naar mezelf geluisterd heb dat ik nog een pup dacht te voelen in haar buik! Ik had haar wel kunnen verliezen als ik niets had gedaan!

We zijn nu 5 dagen verder en Lemon en de pups doen het super! Lem is de meest zorgzame moeder die je je maar kan wensen! ik verschoon regelmatig de werpkist maar niet omdat het vies is.. ik heb nog geen enkel poepje gevonden.. daar zorgt Lemon allemaal zelf voor. Orange vind haar zusjes en broertjes geweldig en mag soms onder toezicht even bij de pups.. ze wast ze allemaal goed en ook Lemon wordt daarbij niet overgeslagen! Wat zal ze het leuk vinden als ze straks groot genoeg zijn om met haar te spelen. Ze heeft geluk dat Lemon haar aanwezigheid in de buurt van de pups helemaal prima vindt!

Voor mij is het even wennen.. het vorige nest zat ik dag en nacht bij de pups om te regelen dat ze allemaal vaak genoeg aan de tepel zaten.. genoeg melk kregen via de sonde voeding en was ik 25x per dag tot 12 aan het tellen. Nu zie ik in een oogopslag of ze allemaal veilig liggen.. ik ben binnen een minuut klaar met wegen en wordt ook heel blij als ik het resultaat zie! Het zijn lekker bolle pupjes en ze groeien als kool.. en daar hoef ik dus helemaal niets voor te doen! Het heeft allebei wat! Maar dit is toch wel heel relaxed!

Ik verheug me nu al op alles wat we kunnen gaan ondernemen als ze wat ouder zijn.. alles wat ik vorige keer had willen doen maar gewoon eigenlijk niet ging met 12 pups!

terwijl ik dit typ zit ik lekker in de werpkist en kruipen de puppy's tegen me aan! Heerlijk zeg! wat is dat genieten.. de geluidjes, de geur en het kijken.. dat zou je toch je leven lang iedere dag wel willen hebben.

Alle pupjes hebben een baasje en een dametje blijft natuurlijk hier wonen. Welk meisje dat gaat worden van de 3 dat zal de tijd leren.. eerst maar eens wat groter groeien en zien wat voor een karakters er in deze schatjes zit!

De stamboomnamen van de pups heb ik ook al bedacht en zijn als volgt:


Limitless Bliss Precious Pomelo - Reutje Groen
Limitless Bliss Passionate Pomelo - Reutje Blauw
Limitless Bliss Pretty Pomelo - Teefje Paars
Limitless Bliss Promising Pomelo - Teefje Roze
Limitless Bliss Princess Pomelo - Teefje Oranje

Foto’s van het nest kunnen jullie hier bekijken.

https://www.limitlessbliss.nl/pomelo-nest

Lemontje is alweer 7 weken drachtig! Het gaat zo enorm snel!
Langzaam maken we ons klaar voor de naderende bevalling over 2 weken, omdat we niet zo groot wonen is een goed opgeruimd huis echt ontzettend nodig.
Alle benodigde spullen die we nog niet hadden worden langzaam verzameld en netjes in het “bevalling kastje” gestopt.

Volgende week gaan we de werpkist weer neerzetten zodat Lemon vast kan wennen aan haar plekje voor de komende tijd. Het zal nog lastig worden Orange eruit te houden want haar kennende gaat ze dat een heerlijke plek vinden voor zichzelf!

Met Lemon gaat het goed, ze wordt dikker en dikker.. de pupjes zijn nu af en miniatuur hondjes in haar buik.. het enige wat ze nu nog doen is groeien en groeien en groeien! Dat groeien kunnen we echt goed zien, als ik soms uit mijn werk kom lijkt ze al weer dikker dan voor ik wegging.
Ook zit er een klein beetje gezichtsbedrog bij omdat Lems al echt enorme borsten heeft, als ze in het bos wandeld kan ik ze gewoon tussen haar achterpoten door zien wiebelen hahaha.

De laatste paar dagen begin ik de pups een heel klein beetje te voelen, nog maar heel zachtjes en heeeel af en toe maar ik heb ze echt gevoeld!! Zo leuk en bijzonder.. ze zullen alleen nog maar beter voelbaar worden de komende tijd!

Vandaag was het eindelijk weer wat minder koud en extra lekker in het bos dus. Ik heb de afgelopen dagen minder foto’s gemaakt dan ik wilde maar mn handen waren gewoon te koud om uit de handschoenen te komen!

Vandaag maar wel de camera mee op pad en heerlijk gewandeld met de dames. Lemon doet het rustig aan en is snel moe.. maar dat is niet zo gek.. dat buikje en die enorme tieten meedragen is niet niks!
Ze geniet wel duidelijk nog enorm van de wandelingen en dat blijven we zo lang mogelijk doen, lekker rustig op haar tempo natuurlijk terwijl Orange het hele bos door crost en iedere hond die we tegenkomen uit probeert te dagen voor een leuk spelletje!

Vandaag is Lemon al weer 6 weken drachtig, de tijd vliegt!
Je begint nu steeds meer te zien dat ze drachtig is... ze krijgt al echt een buikje en begint wat rustiger aan te doen in het bos.

Orange is al helemaal gewend aan dat haar moeder niet met haar wil dollen en rent en vliegt zelf vrolijk door het bos, Lemon loopt nu vooral veel bij mij in de buurt en heeft haar tempo wat aangepast.

Het is zo mooi om te zien dat Orange ook thuis lijkt te begrijpen dat er iets met Lemon is.. in plaats van het uitdagen wat voorheen altijd thuis gebeurde geeft ze haar moeder nu poetsbeurten waar Lemon enorm van geniet.

Ik geniet zo van Lemon en haar dracht, het blijft bijzonder hoe zij lichamelijk en geestelijk langzaam veranderd. Heerlijk om dat buikje te aaien en te zien hoe hij iedere dag ietsje pietsje groeit.
Ik kan niet wachten op het moment dat ik de pupjes kan gaan voelen bewegen in haar buikje.. soms leg ik zachtjes mijn oor tegen haar buikje en hoor ik allemaal gepruttel van het bewegende vruchtwater.. zo bijzonder.

Van de week zal ik proberen wat goede foto's van Lem en haar buikje te maken.

22-02-2012 was de dag dat mijn lieve Lemon geboren werd. Als 12e pup uit een nest van 14 was zij het teefje met het roze lintje met witte stipjes. Ik weet nog goed dat ieder bezoek bij Wilma roze stipje mij op viel, ze was altijd in de buurt! Ze zat continu met haar prachtige koppie in mijn tas en beet aan mijn schoenen, handen en alles wat ze maar vast kon pakken. De andere 13 waren ook leuk.. maar vielen mij gewoon minder op. Wilma zou aan de hand van haar bevindingen in het nest en de puppytest een keuze maken welk pupje naar welk baasje zou gaan, en echt.. ik zou blij zijn geweest met ieder teefje.. maar toen zij mij belde dat roze stipje mijn Lemon was.. sprong ik een gat in de lucht.

Lemon kwam 16 april 2012 bij ons wonen, en zo schattig als ze eruit zag was het eigenlijk een enorme draak! Ze was echt super lief maar ook behoorlijk pittig, toen ze ging puberen zat ik heel regelmatig met mijn handen in het haar!! Als ik nu tegen pupkopers zeg “het eerste jaar is hard werken” denk ik terug aan Lemon’s eerste jaar en weet ik dat daarvan niets gelogen is! Van Lemon heb ik geleerd geduld te hebben, en als ik dan zie hoe makkelijk het eerste jaar met Orange was.. met dat beetje extra geduld dat ik van Lems heb meegekregen ben ik haar daar zo enorm dankbaar voor.

Vandaag viert Lems haar 6e verjaardag! De tijd is voorbij gevlogen en die 6 jaar zaten vol met simpele maar prachtige en liefdevolle momenten! Iedere dag laat ze mij opnieuw van haar genieten, haar enorme fanatisme, haar zachte karakter, haar prachtige koppie met enorm lieve ogen, haar eeuwige vrolijkheid en wat is ze een lieve moeder voor Orange!! Zo kan ik nog wel even doorgaan.

2 jaar geleden gaf ze mij het mooiste wat ze mij had kunnen geven; mijn prachtige Orange en haar zusje en 10 broers! Wat ben ik trots dat Lems de stammoeder van mijn kennel is en samen met mij dit hele avontuur heeft meegemaakt. Het was zeker pittig voor haar die 12 pups, maar wat was ze een geweldige moeder! Zo zorgzaam en lief! Voor het voeden had ze hulp van mij nodig, maar het moeder zijn.. dat kon ze echt helemaal alleen!

Nu groeien er weer wat wondertjes in haar buikje en wat hoop ik dat daar weer een mooi meisje voor ons bij zit! Want dochters van Lem zou je eigenlijk niet genoeg kunnen hebben!

Het is bizar hoeveel ik van Lemon hou, ik hoop dat ze mij nog 6 jaar vol mooie momenten gaat geven en over een aantal jaar getuige kan zijn van de geboorte van haar kleinkinderen! Maar dat is de toekomst…
Vandaag is het het feest!! Want de allerliefste Lemon is Jarig!!

Bedankt Wilma en Burg, voor mijn geweldige hond!

Het is alweer een week geleden dat ik met Lemon naar Sleeuwijk ging voor de echo.
Ik had gelijk het nieuws op de site willen zetten maar iedere keer kwam het er niet van.

Op de echo was gelijk te zien dat Lemon drachtig is, vorige keer duurde het tellen alleen een stuk langer. Dit keer verwacht Lemon niet zo’n groot nest als haar vorige.
Dit was voor mij heel even wennen aan het idee!! Het vorige nest was voor zowel Lemon als voor mij heel intensief maar zo ongelooflijk leuk!
Nu gaat het een heel andere ervaring worden en dat vind ik vooral voor Lemon zo ontzettend fijn!
Dit keer zal ze niet tonnetje rond de laatste weken van de dracht door het leven moeten maar zal ze een wat meer bescheiden buikje hebben, lijkt me voor haar toch wel veel fijner dan bijna uit elkaar knappen. Ook zal ze haar kroost waarschijnlijk helemaal zelf kunnen gaan voeden zonder dat ik met de sonde en flesjes hoef te helpen, zo zullen we beide veel meer tijd hebben om te genieten van het kleine spul!

De zwangerschap gaat Lemon goed af, een paar dagen voor de echo was ze wat misselijk en sloom.. eigenlijk was dat al een teken dat ze drachtig was maar pas na de echo durfde ik te juichen.
Momenteel zit ze super in haar vel, ze is vrolijk, actief, knuffelig en heeft bijzonder veel trek.

We wandelen veel met een tussenstopje in het midden zodat de dames even lekker kunnen scharrelen. Orange is ondertussen helemaal gewend aan dat ze zichzelf moet vermaken en gaat net als Lem lekker haar eigen gang tijdens de wandelingen.

Van de week kwam ook Boots met zijn baasje Melanie naar het bos. Boots is een zoon uit Lemon’s eerste nest en hij krijgt een broertje uit Lemon’s tweede nest! Zo super leuk dat Melanie en haar gezin weer voor een zoon van Lemon gaan!

Orange en Boots waren in het nest al elkaars favoriet en dat is nooit meer overgegaan, iedere keer als ze elkaar zien is het meteen feest! Orange lijkt dan wel weer een puppy zo blij dartelt ze dan om Boots heen.
Boots had dit keer wel iets meer interesse in zijn moeder dan normaal, Lemon ruikt drachtig toch wel heeeeel interessant! Boots zijn neus verdween iets te vaak tussen Lemon’s achterpootjes en gek als ze op haar zoon is gaf ze af en toe wel een snauw maar niet hard genoeg om hem af te schrikken!

Toch had Boots ook nog wel even tijd om wat te trainen. Heerlijk om te zien wat een passie er in die hond zit! Wat ben ik trots als ik hem en Orange als raketten zie werken, ze komen net zo snel terug met de dummy als dat ze er heen rennen, en ook een moeilijk verloren apport was na een paar keer met ons ogen knipperen al gevonden.
Ook Lems haalde braaf alle dummy’s, iets langzamer dan normaal maar met net zoveel plezier als altijd.

Nog 4 weekjes en dan weten we of er voor Orange en zusje en voor Boots een broertje bij zit! Het blijft spannend maar het is ook zo genieten van Lemon en haar dracht!

Aan haar gedrag kon ik al wel wat merken dat ze drachtig was maar sinds een paar dagen zie ik ook haar lichaam steeds meer veranderen.
Haar tepels worden steeds groter en ook begint er een klein buikje te ontstaan! Ze gaat maar al te graag op haar rug liggen zodat ik zachtjes over haar buikje kan aaien.

Samen liggen met Orange vindt zij ook ineens echt zo fijn, eerder wilde ze dat nooit!
Ik ben benieuwd hoe dat straks gaat als de pupjes er zijn, want ik denk…. dat Orange daar ook wel heeeel graag bij wil liggen om haar moeder te helpen en te genieten van haar broertjes en zusjes!

De tijd zal het leren...

Hoppaaa!!! Weer een week voorbij. Nog een weekje leven in onzekerheid en dan weten we eindelijk of er pupjes gaan komen.

Natuurlijk blijft het (mocht ze drachtig zijn) daarna nog steeds spannend, want hoeveel zullen het er worden.. en wat zal de verdeling in geslacht gaan zijn!?!

Voor ons natuurlijk super spannend, omdat wij zelf hopen dat er een teefje bij zal zitten dat bij ons zal mogen blijven wonen maar ook voor alle mensen die zo uitkijken naar een pup uit dit nest.

Met Lemon gaat het goed, ze slaapt wel veel en knuffelt wat af hier in huis! Buiten is ze nog lekker actief en af en toe wel wat ongehoorzamer dan ik van haar gewend ben… maar dat zullen de hormonen wel zijn zullen we dan maar denken.

Ze eet momenteel wat slecht van haar brokjes overdag maar ‘s avonds haalt ze dat wel weer in. Ja… oke… ik geef toe.. lekkere dingen eet ze wel.

Orange begint er ondertussen aan te wennen dat ze zichzelf moet vermaken op wandelingen. Ze daagt Lemon echt nog wel uit maar gaat vervolgens maar weer verder haar eigen gang. Het is schattig om te zien hoe ze toch iedere keer weer haar best doet haar moeder aan het spelen te krijgen.

Het is hopen dat Orange straks een lief zusje heeft waar ze heerlijk mee kan spelen, maar eerst nog maar een weekje afwachten of er überhaupt pupjes in Lems buikje groeien!

Volgende week weten we het! Het wordt vast een laaaaaange week!!

Weer een week voorbij! Ik dacht echt dat ik deze keer minder zenuwachtig zou zijn dan bij Lemon's eerste nestje!
Maar echt.. wat ben ik onrustig, ik weet ook wel dat ik niet meer kan doen dan wachten, hopen en goed voor mn meisje(s) zorgen... maar ja.. die onrustige gevoelens zijn moeilijk weg te stoppen.

Met Lemon gaat het goed, ze zit lekker in haar vel en is nog lekker actief op de wandelingen. Wat wel opvallend is, is dat ze zich niet meer laat verleiden door Orange voor een spelletje met haar in het bos.
Orange blijft het maar proberen maar begint langzaam door te krijgen dat ze zichzelf moet vermaken in het bos.

Thuis poetsen ze elkaar uitvoerig en wat meer dan normaal, ook wordt Lemon met de dag knuffeliger.. maar nog steeds blijft het hopen dat dit allemaal met de eventuele dracht te maken heeft.

Nog 2 weken en dan weten we meer!!

Het is alweer een week geleden dat Lemon en Vinter een super goede date hadden. Als de komende 3 weken tot de echo ook zo snel gaan dan overleef ik het wachten wel haha.
Aan Lemon kan ik nog niet zo veel zien of merken, ze slaapt wel veel, komt wat regelmatiger een knuffel bij mij halen en is behoorlijk hongerig.. maar dat heeft ze meestal wel ietsje na de loopsheid.
De blik in haar oogjes vind ik wel wat zachter.. maar is dat echt zo of ben ik gewoon op zoek naar kleine dingetjes die mij hoop geven?
We zullen nog eventjes geduldig moeten afwachten! Moeilijk hoor!

Eindelijk was het dan zo ver, zondag ochtend om half 10 zijn we voor de 4e keer progesteron gaan prikken in Sleeuwijk.
De waarde in haar bloed gaf aan de dat ze haar eisprong had, het advies was maandag ochtend de eerste dekking.

Maandag was dus de eerste date met Vinter! Toen ik 's ochtends de deur uit ging met Lemon was het alsof ze wist wat we gingen doen. Ze sleurde mij nog net niet naar de auto!

Toen Lemon en Vinter elkaar zagen was het meteen liefde, ze snuffelde even aan elkaar en wisten gelijk wat de bedoeling was.. En zo kwam er een super goede dekking! Een dekking volgens het boekje, beter kon niet! Wat geeft dat een fijn gevoel.. dat het allemaal zo soepel verloopt geeft mij nog meer de bevestiging dat Lemon en Vinter de juiste combinatie zijn! Na een koppeling van 21 minuten zat de eerste dekking er weer op en ging ik met een tevreden Lempje naar huis.
Bij thuiskomst werd ze Lemon uitvoerig door Orange besnuffeld en heeft daarna de hele dag geslapen! Ze was vast heerlijk aan het dromen over Vinter.

Dinsdag ochtend mochten Lemon en Vinter elkaar weer zien, weer was Lemon super enthousiast dat ze mee mocht!
Lemon en Vinter wisten weer wat de bedoeling was en zo volgde er weer een hele goede dekking met een koppeling van 23 minuten!

Voor velen is het vast maar een raar idee dat we als baasjes van de teef en reu staan te kijken hoe onze honden puppy's aan het maken zijn.. maar wat is de natuur toch mooi.
Natuurlijk helpen we de natuur een beetje door als mens te kiezen wie de partner van de teef is, maar als ze dan eenmaal samen zijn neemt hun instinkt het over.

Fijn ook om er bij te kunnen zijn en tijdens de koppeling te zien hoe lief Lemon en Vinter elkaars oren even zachtjes wassen!

De dekkingen konden dus niet beter.. maar nu beginnen de 4 weken wachten op de echo die waarschijnlijk een eeuwigheid zullen duren! Niet alleen voor mij, maar ook voor alle mensen die wachten op een pupje uit dit nest!

Meer dan wachten kunnen we niet doen.. maar stiekem zit ik nu al te zoeken naar tekenen van dracht hahahah, dat worden dus ECHT 4 lange weken!

De derde keer prikken zit er weer op.. steeds spannender wordt het!
Maar Lemon neemt echt de tijd en is er nog steeds niet klaar voor.

Ze zit tegen de eisprong aan maar vandaag en morgen zal er nog geen date met Vinter in zitten.

Zondag zien we weer verder.